Urriðagangan 17.okt. 2015 

Haustið er gengið í garð og stórurriðar af Öxarárstofni sem ætla að hrygna þetta haustið hafa flestir skilað sér upp á riðin í Öxará. Þessir þreknu íbúar Þingvallavatns fá áhugasamt fólk í heimsókn til sín laugardaginn 17. október þegar árleg fræðsluganga til kynningar á Þingvallaurriðanum verður haldin á bökkum Öxarár. Kynningin hefst kl 14:00 við bílastæðið þar sem forðum stóð Valhöll. 

Myndin sýnir urriða sem veiddist í Ölfusvatnsárósi sumarið 2015 í höndum veiðimannsins Guðbrandar Jóhannessonar. Þessi dólgur var einn þeirra Öxæringa sem komu við í Ölfusvatnsárósi á ætisgöngu sinni í vor og sumar og voru merktir þar og gengu síðan upp í Öxará til hrygningar í haust.

Þetta er 13. haustið í röð sem Laxfiskar í samvinnu við Þjóðgarðinn á Þingvöllum halda slíka kynningu. Risaurriðar og aðrir minni sem veiddir hafa verður hægt að skoða á meðan fræðslugöngunni stendur meðal annars í stóru fiskabúri sem gefur börnum og öðrum stærri færi á að virða þennan konung íslenskra ferskvatnsfiska vel fyrir sér.

Að vanda mun Jóhannes Sturlaugsson fara yfir ýmsa megin þætti sem varða lífshætti og umhverfi Þingvallaurriða auk þess sem tæpt er á nýmeti upplýsinga frá rannsóknum Laxfiska á Þingvallaurriða. Dæmi um slíkt nýmeti nú eru upplýsingar frá merkingum Laxfiska í sumar á urriðum sem stangveiddir voru í Ölfusvatnsárósi í vor og sumar. Fáeinir þeirra fiska hafa nú þegar gengið í Öxará til hrygningar auk þeirra sem sést við hrygningu Í Ölfusvatnsánni.

Öxæringarnir sem dokuðu við í Ölfusvatnsárósi á ætisgöngu sinni í Þingvallavatni í vor og sumar undirstrika mikilvægi þess að mörkuð sé samræmd heildarstefna við veiðar og aðra umgengni í Þingvallavatni öllu, í ljósi þess að urriðinn nýtir allt vatnið. Tiltæk rannsóknagögn vitna samt sem áður um mun í dreifingu urriðanna í Þingvallavatni með hliðsjón af stofnum þeirra en bitastæðustu gögnin hingað til varða urriða af Öxarárstofni.

Rannsóknir Laxfiska sem hófust í sumar á urriðum í sunnanverðu Þingvallavatni munu gefa ítarlega innsýn í það hvað greinir urriðastofnana helst að annað en hrygningasvæðin og það hvar seiði þeirra taka út vöxt sinn í upphafi ævi sinnar.