Upphaf fiskirannsókna í Jökulsárlóni

Fiskarnir í Jökulsárlóni, gönguhegðun þeirra og umhverfi

Náttúrufegurðin sem einkennir Jökulsárlón og umhverfi þess er einstök og því ekki að undra að svæðið er ein þekktasta náttúruperla Íslands. Lífríki vatnakerfis Jökulsárlóns býr einnig yfir einstökum töfrum ekki síst vegna fjölbreytni og afls þeirra umhverfisþátta sem þar mætast.

Um langan aldur hafði mig langað til að kanna fiskinn í þessu einstaka vatnakerfi sem daglega er meitlað af samspili íss, ferskvatns og sjávar. Á endanum gafst mér síðan kærkomið tækifæri til að gera veruleika úr þeim vangaveltum þegar rannsóknafyrirtæki mitt Laxfiskar fékk styrk frá styrktarsjóði Vina Vatnajökuls til að mæta hluta af kostnaði við að stunda fiskirannsóknir þar. Niðurstöður frá þessari fyrstu fiskirannsókn í Jökulsárlóni árin 2014 og 2015 setti ég fram í ríkulega myndskreyttri skýrslu á liðnu vori og hér er hlekkur á þá ítarlegu samantekt.

Fiskar, hvalir og mælingar á hita ferskvatns og sjávar
Í rannsókninni voru fiskar vatnakerfisins í aðalhlutverki. En rannsóknarvinnan skilaði líka fyrir austanvert vatnakerfið nýjum upplýsingum um hita ferskvatns árið um kring og reyndar sjávar að hluta þegar hans gætti í austurbotni Jökulsárlóns. Rannsóknin sýndi einnig fram á tilvist hnísa í Jökulsárlóni, sem jafnframt var fyrsta staðfesta tilvik um dvöl smáhvala þar.

Gönguatferli silunganna, æti þeirra, stærð vöxtur og aldur
Rannsóknin sýndi að ætisgöngur sjóbirtinga og sjóbleikja fóru fyrst og fram í Jökulsárlóni að sumri og fram á haust þó svo dæmi fengist um göngur í lónið að vori. Í skýrslunni er farið í saumana á gönguhegðun sjóbirtings og að nokkru fyrir sjóbleikju en rafeindafiskmerki og skráningastöðvar voru í lykilhlutverki að afla þeirra ítarlegu upplýsinga. Þar er um að ræða landfræðilega kortlagningu á því hvernig fiskarnir nýta sér tiltekin vöktuð svæði sem sett er fram í mismunandi tímaupplausn (1 klst – 1 vika). Einn sjóbirtingur bar hljóðsendimerki sem gaf upplýsingar um dýpið sem fiskurinn fór um en hann fór snemmhendis niður fyrir 100 m dýptarþolmörk merkisins og sprengdi nema þess. Eftir stendur staðfesting þess að birtingur eigi það til að fara svo djúpt í þessu dýpsta stöðuvatni Íslands, sem dýpkar með hverju árinu sem líður. Mesta botndýpi Jökulsárlóns er nú komið fast að 300 metrum og fiskinum því lítil dýptartakmörk sett þar. Í skýrslunni eru auk þessa birtar upplýsingar um æti silunganna og vöxt. Auk þess sem aldur þeirra er skoðaður með hliðsjón af stærð þeirra, allt frá seiðum til 57 cm langra fiska.

Fisktegundirnar
Sjógöngusilungar þessir af tegundum urriða og bleikju dvöldu í lóninu ásamt flundru sem þar var ráðandi í fjölda. En einnig var í rannsóknaveiðunum staðfest tilvist loðnu, sandsíla og hornsíla í sjávarlóninu.

Uppruni göngusilunganna
Hvaðan skyldi þá koma sá göngusilungurinn sem nýtir sér þetta magnaða sjávarlón til ætisöflunar?  Rannsóknir ofanvert í vatnakerfinu, í stöðuvötnum og ám sem renna í austurbotn Jökulsárlóns, sýna að hluti sjóbirtingsins og sjóbleikjanna var runninn þaðan, en það var ekki einhlítt. Þannig hafa tveir sjóbirtingar endurheimst í veiði utan vatnakerfisins sem sýnir að sjóbirtingar ættaðir úr öðrum vatnakerfum sjá ástæðu til að nýta sér ætisframboð Jökulsárlóns á ætisgöngum sínum í sjó. Annar umræddra sjóbirtinga endurheimtist í liðnum september þar sem hann var mættur til hrygningar í Fjarðará sem rennur í Papafjörð (Papós) en stysta sjóleið þangað er 70 km frá ósi hinnar örstuttu Jökulsár á Breiðmerkursandi, útfalls Jökulsárlóns.

Langferðalangur á mælikvarða sjóbirtinga
Hér læt ég fylgja með graf sem gefur innsýn í það hvernig umræddur fiskur var að nýta Jökulsárlón það ár (júní 2014 – júní 2015) sem vöktun stóð yfir á ferðum fiskanna í Jökulsárlóni. Því til viðbótar set ég með loftmyndakort sem sýnir hvar fiskurinn endurveiddist nú ríflega þremur árum eftir að hann var merktur í júní 2014.
gonguhegdun_sjobirtings_nr5_jokulsarloni-johannes_sturlaugsson_laxfiskar

Gönguhegðun sjóbirtings á ætisgöngu með hliðsjón af viðveru hans í austurbotni Jökulsárlóns. Annarsvegar árið 2014 (vöktun á tveimur stöðvum fyrir hljóðsendimerki) og hinsvegar í upphafi ætisgöngu hans 2015 (en það ár var ytri stöð eingöngu virk í rekstri og síðan tekin upp í síðustu viku júní). Dvöl á viðkomandi stöðvum er fyrir hverja viku gefin upp sem hlutfall af heildartíma þeirrar viku á klukkustundargrunni. Upplýsingar eru tilgreindar um fiskinn, merkingu hans og fjölda skráninga á viðveru hans til samans á stöðvunum.


ferdir sjobirtings - jokulsarlon 2014 fjardara 2017 - johannes s -laxfiskar

 
fjardara i okt 2017- mynd johannes sturlaugsson laxfiskumMyndin sýnir heimaá sjóbirtings nr. 5 sem veiddist þar síðla í september 2017 ofan við þjóðveg en þaðan er myndin tekin niður eftir ánni og í fjarlægð sést Papós sem hún rennur í.

Nauðsyn vöktunar á umhverfi og lífríki Jökulsárlóns
Víst er að örar breytingar á umhverfi og lífríki Jökulsárlóns verða í náinni framtíð áfram eitt af sérkennum þessa vistkerfis. Mikilvægt er að vakta þær stórstígu breytingar á umhverfisþáttum og lífríki sem við upplifum nú á þessu svæði, því um einstakt tækifæri er þar að ræða til að afla upplýsinga um þá ferla sem í hlut eiga.

Hér fylgir ágrip af efni skýrslunnar:
(Jóhannes Sturlaugss. 2017.Fiskirannsóknir í vatnakerfi Jökulsárlóns 2014-15. Laxfiskar.40 bls)

Rannsóknafyrirtækið Laxfiskar hóf rannsókn á fiskum og umhverfi þeirra í vatnakerfi Jökulsárlóns á Breiðamerkursandi í byrjun sumars 2014 sem stóð fram á sumar 2015. Rannsóknin var fjármögnuð af Laxfiskum og með styrk frá Vinum Vatnajökuls. Rannsóknin er í megindráttum tvískipt hvað gagnasöfnun varðar. Annarsvegar var gögnum safnað 2014 með netaveiði í Jökulsárlóni og með rafveiði á seiðum í ám sem til þess renna. Hinsvegar var gögnum safnað með vöktun 2014-2015 fyrir tilstilli sírita sem gerðu kleift að skrásetja viðdvöl sjóbirtings og sjóbleikju á vöktuðum svæðum í Jökulsárlóni og samhliða voru hitasíritar nýttir til að framkvæma mælingar á hita þeirra svæða og í straumvötnum sem þar renna til Jökulsárlóns. Markmið rannsóknanna er að afla grunnupplýsinga um gönguhegðun sjóbirtinga og sjóbleikju er nýta sér Jökulsárlón og hitafarið á þeirri ætisslóð fiskanna, auk þess að afla grunnupplýsinga um þær fisktegundir sem finnast í vatnakerfi Jökulsárlóns. Upplýsingar frá þessari fyrstu rannsókn á fiski í vatnakerfi Jökulsárlóns gefa innsýn í áhugavert lífríki þessarar náttúruperlu Vatnajökulsþjóðgarðs. Ríflega 400 fiskar voru veiddir í vatnakerfi Jökulsárlóns. Af þeim voru ríflega 100 þeirra merktir (rafeindafiskmerki; slöngumerki; örmerki) til að afla frekari gagna um þá frá endurveiði og frá vöktun fiska sem báru rafeindafiskmerki (hljóðsendimerki og mælimerki). Alls veiddust ríflega 300 fiskar í net í Jökulsárlóni. Megnið af þeim fiski voru flundrur sem veiddust bæði vestan- og austanvert í Jökulsárlóni en í austurhlutanum veiddust einnig göngusilungar í tugavís og loðna auk sandsíla sem fengust sem ”meðafli”, nýétin úr maga sjóbirtings og hornsíli sáust. Í austurbotni Jökulsárlónsins var síðan hluta göngusilungsins sem veiddur var, fylgt eftir með því að vakta með tveimur skráningarstöðvum viðdvöl þeirra hljóðsendimerktu sjóbirtinga og sjóbleikju. Sjóbirtingarnir sem veiddust í Jökulsárlóni voru 21-57 cm langir og fjögurra (4+) til átta ára gamlir (8+). Flestir þeirra voru geldfiskar en tveir þeirra allra stærstu höfðu hrygnt árinu áður. Tveir birtinganna voru í sinni fyrstu sjóferð (21-23 cm langir) en aðrir höfðu gengið áður í sjó allt frá einu skipti og upp í 5 skipti. Reynslumesti sægarpurinn sem jafnframt var þeirra stærstur var því í sinni sjöttu sjóferð þegar hann var merktur. Út frá lestri hreisturssýna sem tekin voru mátti líka sjá hver aldur birtinganna í Jökulsárlóni var við fyrstu sjógöngu þeirra, en þá voru flestir þeirra þriggja ára (3+), en þriðjungur þeirra voru fjögurra ára (4+) þegar þeir gengu í fyrsta sinn í sjó. Sjóbleikjur sem veiddust í Jökulsárlóni voru 15-42 cm að lengd og fjögurra (4+) til sex ára (6+) gamlar en aldur þeirra smæstu var ekki skoðaður þannig að mögulegt er að þriggja ára bleikjur hafi verið á meðal sjóbleikjanna. Flundrur sem veiddust í net í Jökulsárlóni voru frá því að vera 9 cm og upp í 35 cm að lengd og tveggja (2+) til fjögurra (4+) ára gamlar. Loðnur sem háfaðar voru í austurbotni Jökulsárlóns voru 15-16 cm langar. Æti fiskanna í Jökulsárlóni var skoðað hjá úrtaki fiska og ef miðað er við rúmtak ætisins þá var loðnan mikilvægasta æti sjóbirtinga, marflærnar voru hinsvegar mikivægasta æti sjóbleikja og reyndar flundra líka. Af öðru æti sem kom fyrir á matseðli þessara fiska voru sandsíli og vorflugulirfur. Rannsóknin staðfesti að ofar í vatnakerfinu Jökulsárlóns var auk hornsíla að finna urriða og bleikju allt frá 4,5 cm löngum og eins árs gömlum (1+) seiðum til fullvaxta fiska, bæði í ánum sem renna í austurbotn lónsins sem og í tærum stöðuvötnum svæðisins, svonefndum Stemmuvötnum sem hvíla í dýpstu kvosunum þar sem jökullónið Stemmulón réð ríkjum fyrir rúmum aldarfjórðungi. Flundruna var einnig að finna í báðum ánum upp frá Jökulsárlóni, bæði í jökulánni Veðurá og í Stemmuvatnaánni allt frá tæplega 8 cm löngum seiðum og upp 24 cm langa fiska. Á meðal þeirra silunga sem áttu lögheimili sitt í Stemmuvötnum og Stemmuvatnaánni voru fiskar sem staðfest var að nýta sér Jökulsárlón á meðan ætisgöngu sumarsins stendur, bæði sjóbirtingur og sjóbleikja. Endurveiði merktra fiska sýndi einnig að hluti sjóbirtings sem nýtir ætisslóð Jökulsárlóns er ættaður úr ám utan vatnakerfis Jökulsárlóns. Um það vitnaði sjóbirtingur úr Smyrlabjargaá er veiddist þar vorið 2016, en hann var á ætisgöngu í austurbotni Jökulsárlóns í júní 2014 er hann veiddist þar og var merktur með hljóðsendimerki sem sýndi að hann var viðloðandi svæðið fram í september. Skráningar hljóðsendimerkjanna sýndu að sjóbirtingarnir nýttu allir vaktaðan austurhluta Jökulsárlóns í júní, júlí og ágúst og tveir þeirra voru þar enn á sveimi í september. Algengast var að birtingarnir kæmu inn á þennan austasta hluta lónsins í hverri viku þó svo að dvalartíminn væri stundum skammur. Einn merktu sjóbirtinganna hélt sig hinsvegar utan þessa innsta svæðis austurhluta Jökulsárlóns í ríflega 3 vikur samfellt af sumarlangri ætsgöngu hans. Á heildina litið þá sýna gögnin að austasti hluti Jökulsárlóns er mikilvægur hluti ætisslóðarinnar hjá birtingum er nýta Jökulsárlón á ætisgöngum sínum. Sjóbirtingarnir sem báru hljóðsendimerkin luku göngum sínum um austasta hluta Jökulsárlóns síðla í ágúst eða september sem um leið vitnaði um lok sjógöngu þess árs hjá sjóbirtingunum. Einn sjóbirtingur bar hljóðsendimerki sem gaf upplýsingar um dýpið sem fiskurinn fór um en snemmhendis fór fiskurinn niður fyrir 100 m dýptarþolmörk merkisins og sprengdi nema þess, en eftir stendur staðfesting þess að birtingur eigi það til að fara svo djúpt þarna, en botndýpið er þó ríflega tvöfalt meira á þessu svæði og fiskinum því lítil takmörk sett þar. Sjóbleikjan sem merkt var með hljóðsendimerki í júní 2014 virðist hafa verið að ljúka við ætisgöngu sína það árið í Jökulsárlóni ef marka má skammvinna dvöl hennar við skráningarstöðvarnar í júní 2014. Næst dúkkar bleikjan upp við ytri skráningarstöina í austurhluta Jökulsárlóns í mars 2015 þar sem hún dvelur í fáeina daga. Að endingu veiddist bleikjan í áliðnum júní 2015 vestanvert í Stemmulóni, syðsta vatninu í hópi Stemmuvatnanna er sýnir að sjávardvölinni lauk eigi síðar en í júní. Greining á gönguhegðun sjóbirtings á ferð um austurbotn Jökulsárlóns sýndi að hann nýtti vöktuðu svæðin framan af sumri nánast eingöngu að nóttu og að minna leyti að morgninum en óverulega frá hádegi fram að miðnætti fyrr en kemur fram í september. Reyndar sýna gögnin að á næturgöltri sínu inn á vöktuðu svæðin þá voru ferðir birtingsins almennt í tengslum við sjávarföllin ef tekið var mið af flóðhæðartöflugögnum sem yfirfærð voru á athugunarsvæðið. Það viðmið sýndi að sjóbirtingurinn dvaldi mest innst í austurbotni Jökulsárlóns um háflæðið og hélt síðan þaðan að jafnaði á útfallinu.

Hnísur tvær til þrjár í senn sáust ítrekað og voru myndaðar við rannsóknina í austurbotni Jökulsárlón sumarið 2014. Þar var um að ræða fyrsta staðfesta tilvik um dvöl hvala í sjávarlóni hérlendis.

Rannsókn á lífsháttum urriða sem nýta sunnanvert Þingvallavatn

Hvaða urriðastofnar standa að baki veiðinni á veiðisvæðum OR í Ölfusvatnsárósi og Þorsteinsvík? 

Hvar halda þeir fiskar sig í Þingvallavatni þegar þeir dvelja ekki á þessum veiðisvæðum?

Hve stór er hrygningarstofn urriða af Ölfusvatnsárstofni?  

Hvar eru helstu dvalarstaðir urriða af Ölfusvatnsárstofni í Þingvallavatni á hverri árstíð? 

Hve mikið endurveiðist í Þingvallavatni af urriðanum sem fluguveiðimenn á veiðisvæðum OR sleppa, og hve mikið af honum skilar sér í árnar til hrygningar?

Svör við þessum spurningum og fleiri sem svara er leitað við,  eru nú byrjuð að skila sér frá rannsókn Laxfiska á lífsháttum urriða í sunnanverðu Þingvallavatni. Dæmi um þær upplýsingar má sjá í samantektinni hér að neðan auk þess sem komið er inn á markmiðin að baki rannsókninni og litið á aðferðafræðina sem öflun upplýsinganna byggist einkum á. Í lokin er komið inn á mikilvægi þess að nýta þær nýju upplýsingar sem komið hafa fram til að tryggja hag Þingvallaurriðans enn frekar.

 

Markmið og gögn
Rannsóknafyrirtækið Laxfiskar hóf vorið 2015 rannsókn á lífsháttum urriða sem nýta sunnanvert Þingvallavatn. Rannsóknin sem mun standa fram á árið 2018 nýtur styrks frá Orkuveitu Reykjavíkur og er unnin í samstarfi við Ion fishing, leigutaka veiðiréttarins á veiðisvæðum Orkuveitu Reykjavíkur.

Meginmarkmið rannsóknarinnar er að kortleggja lífshætti urriða sem nýta sunnanvert Þingvallavatn og ennfremur að afla upplýsinga um það hvernig urriðar sem sleppt er í kjölfar stangveiði á þeim á veiðisvæðum Orkuveitu Reykjavíkur skila sér að nýju inn í veiðina og til hrygningar. Ölfusvatnsá sem er í lögsögu Orkuveitu Reykjavíkur er skoðuð sérstaklega með hliðsjón af þeim urriðum sem mynda hrygningarstofn árinnar. Rannsóknin byggir öðru fremur á merkingum urriða þar sem í senn eru notuð hefðbundin útvortis fiskmerki og ýmsar gerðir rafeindafiskmerkja, en byggir einnig á fyrirliggjandi óunnum gögnum Laxfiska frá merkingum á urriða í sunnanverðu Þingvallavatni 2003-2014 sem unnin eru og sett fram. Merkingar eru framkvæmdar á veiðisvæðum OR við Þingvallavatn í Ölfusvatnsárósi og í Þorsteinsvík sem og á hrygningarfiski í Ölfusvatnsá sem einnig er í lögsögu OR. Merkingar á veiðisvæðum OR byggjast á stangveiddum urriða, bæði á geldfiskum og hrygningarfiskum. Fyrstu niðurstöður rannsóknarinnar hafa gefið mjög fróðlegar og hagnýtar upplýsingar um urriða sem dvelja um lengri eða skemmri tíma á veiðisvæðunum í Þorsteinsvík og í Ölfusvatnsárósi og um urriða sem hrygna í Ölfusvatnsánni. Um leið hefur gagnsemi „veiða og sleppa” veiðifyrirkomulagsins sem nýlega var innleitt á veiðisvæðum OR verið staðfest.

 landfraedileg_voktun_urrida_nr4_2015_2016_thingvallavatn_laxfiskar

Gönguhegðun 5,5 kg hrygnu (númer 4) í Þingvallavatni með hliðsjón af viðveru hennar á þeim svæðum sem vöktuð voru með skráningarstöðvum sem starfræktar voru á tímabilinu frá því að hrygnan gekk úr Ölfusvatnsá í Þingvallavatn að aflokinni hrygningu í nóvember 2015, allt þar til gögn voru síðast lesin úr skráningarstöðvunum um miðjan september 2016. Dvöl á viðkomandi stöð fyrir hverja viku er gefin upp sem hlutfall af heildartíma viðkomandi viku á klukkustundargrunni. Hver stöð hefur sinn auðkennislit svo sem útlistað er á myndinni. Upplýsingar eru tilgreindar um fiskinn og skráningar hans sem og ljósmynd sem tekin var samhliða merkingu hans.


Landfræðileg kortlagning á viðdvöl og ferðum
Vöktun á dvöl hljóðsendimerktra urriða í Ölfusvatnsárósi og Þorsteinsvík og í norðurhluta Þingvallavatns skiluðu tæplega 82 þúsundum skráningum frá 14 urriðum, sem eru fyrstu gögn af þeim toga sem safnað hefur verið fyrir urriða af Ölfusvatnsárstofni. Á meðal þess sem kom fram er að hluti hrygningarstofns Ölfusvatnsár hefur vetursetu á svæðinu undan Ölfusvatnsárósi. Fróðlegt var einnig að sjá að bæði geldfiskar og hrygningarfiskar urðu uppvísir að því að dvelja í norðurhluta Þingvallavatns að vori og snemmsumars eftir að þeir hófu árlegar ætisgöngur sínar í kjölfar vetursetu. Skráð dvöl hljóðsendimerktra urriða á svæðinu við Ölfusvatnsárós sýnir að það svæði og næsta nágrenni í suðurhluta Þingvallavatns er mikilvæg ætisslóð Þingvallaurriða, sérstaklega að vori og fyrrihluta sumars. Jafnframt kom í ljós að urriðar á ætisgöngu nýta Þorsteinsvíkursvæðið umtalsvert. Einhver mesta skráða þaulseta fisks á því svæði var hjá 53 cm löngum geldfiski sem eyddi stórum hluta af tíma sínum þar í maí og júní líkt og sjá má á meðfylgjandi mynd. Urriðarnir fóru almennt ítrekað á milli Ölfusvatnsáróss og Þorsteinsvíkursvæðisins frá vori til hausts.

 

landfraedileg_voktun_a_ferdum_urrida_nr13_2016_thingvallavatn_laxfiskar

Gönguhegðun 1,9 kg geldfisks (númer 13) í Þingvallavatni með hliðsjón af viðveru hans á vöktuðum svæðum frá því að hann var merktur í Ölfusvatnsárósi 2. apríl 2016 allt þar til síðasti aflestur gagna úr skráningarstöðvunum fór fram um miðjan september 2016. Dvöl á viðkomandi stöð fyrir hverja viku er gefin upp sem hlutfall af heildartíma viðkomandi viku á klukkustundargrunni. Hver stöð hefur sinn auðkennislit svo sem útlistað er á myndinni. Upplýsingar eru tilgreindar um fiskinn og skráningar hans sem og ljósmynd sem tekin var samhliða merkingu hans.


kort_yfir_ferd_urrida_i_april2016_thingvallavatn_laxfiskar

Loftmyndakort af Þingvallavatni þar sem merkt er inn ferðalag geldfisks um Þingvallavatn enda þess á milli í apríl 2016.  Tilgreint er hvenær urriðinn var merktur, stærð hans og tímasetningar fyrstu og/eða síðustu skráningar hans á skráningarstöðvunum.

Ferðir frá yfirborði til undirdjúpa og úr ískulda til ylstranda
Af þeim 5 urriðum sem merktir voru með mælimerkjum 2015 hafa nú þegar 2 urriðar endurheimst í rannsóknaveiðum á riðum. Þetta eru fyrstu gögnin frá mælimerkjum fyrir urriða af Ölfusvatnsárstofni. Þau gögn sem komin eru í hús spanna samfelldar mælingar í 1 ár og samanstóðu af 720 þúsund skráningum á fiskdýpi og öðru eins yfir vatnshita. Þar fengust upplýsingar um að hrygningarurriðar af Ölfusvatnsárstofni stunda ætisöflun skamma hríð í Þingvallavatni strax að aflokinni hrygningu í ánni, en nálægt áramótum er vatnshiti orðinn það lítill að veturseta tekur við. Veturseta með tilheyrandi iðjuleysi urriðanna á litlu dýpi stóð fram í mars-apríl en þá hófst megin ætisganga ársins hjá hrygningarfiskunum sem stóð fram að hrygningargöngunni um haustið. Á þeim tíma fór ætisöflun fiskanna að mestu fram í efstu 20 m vatnsins en mikið var þó um að fiskarnir færu daglega niður á meira dýpi. Mesta skráða dýpi sem urriði fór um var 74 m. Mælingar á vatnshita sem urriðarnir fóru um sýndu að hrygningarfiskar dvöldu í apríl og/eða maí frá fáeinum dögum upp í 3 vikur við strendur Nesjahrauns í Þorsteinsvík og næsta nágrenni þar sem volgt lindarvatn streymir út í Þingvallavatn.

arsferill_urrida_i_thingvallavatni_og_olfusvatnsa_2015_2016_laxfiskar

Mæligögn frá mælimerki sem hængur (5,8 kg og 78 cm) af Ölfusvatnsárstofni bar. Um er að ræða mælingar yfir ferðalag fisksins á 5 mínútna fresti í 1 ár frá merkingu hans á riðum í Ölfusvatnsá í nóvember 2015 fram til þess að hann var endurveiddur á sömu riðum Ölfusvatnsár í nóvember 2016.

Merkingar á urriða og endurveiðar
Gögn yfir það hvernig þeir 223 urriðar sem merktir voru 2015 á veiðisvæðum OR koma fram í veiði í Þingvallavatni 2015 og 2016, og í rannsóknaveiðum á riðum í Ölfusvatnsá og Öxará sömu ár sýndu að þeir 46 fiskar (21%) sem veiddust komu fram víðsvegar Þingvallavatni, auk þess að finnast á riðum ánna.  Úrvinnsla gagna frá merkingum á 518 urriðum í sunnanverðu Þingvallavatni árin 2003-2014, sem skilaði endurveiði á 74 þeirra (14,3%) árin 2003-2016, skerpti enn frekar myndina af uppruna urriðanna sem nýta sunnanvert Þingvallavatn og útbreiðslu þeirra í Þingvallavatni. Samkvæmt fyrstu niðurstöðum þá er meirihluti geldfiska og hrygningarfiska sem veiðast í Þorsteinsvík og Ölfusvatnsárósi af Ölfusvatnsárstofni en gögnin sýna jafnframt að töluvert er þar um urriða af báðum þeim lífsstigum af Öxarárstofni. Endurveiði fiska er mest á veiðisvæðum OR og nærliggjandi svæðum sunnanvert í Þingvallavatni. Gögnin sýndu jafnframt að hluti fiskanna fór um nyrstu svæði Þingvallavatns í upphafi ætisgöngunnar að vori og snemma sumars og að ætisslóð þeirra var gjarnan á miðsvæði Þingvallavatns um mitt sumar.

Staðfesting á gagnsemi veiðifyrirkomulagsins „veiða og sleppa" á veiðisvæðum Orkuveitu Reykjavíkur
Endurheimtugögn frá endurveiði merktra urriða hefur nú þegar staðfest gagnsemi þess að grundvalla stangveiði á veiðisvæðum OR á veiðifyrirkomulaginu „veiða og sleppa”. Fiskar frá merkingunni 2015 munu um sinn koma fram í veiðum og með hliðsjón af þeim viðbótargögnum sem og niðurstöðum merkinganna 2016 og 2017 þá verður hægt að leggja nákvæmt lokamat á gagnsemi veiðifyrirkomulagsins „veiða og sleppa”, bæði út frá endurveiði urriðanna á veiðislóð í Þingvallavatni og út frá þeirri gagnsemi sem felst í hrygningarþátttöku þeirra. 
Urriðastofn Ölfusvatnsár og veiðistofn urriða við sunnanvert Þingvallavatn sækir nú í sig veðrið sem aldrei fyrr í kjölfar þess að Orkuveita Reykjavíkur tók af skarið og breytti veiðinýtingu svæða sinna þannig að öll veiði þar byggist á ,,veiða og sleppa“ fyrirkomulagi. Þetta var mikið gæfuspor sem ION leigutakar útfærðu með miklum sóma og ekki skaðaði að fjármunir sem fengust vegna þessa, setti Orkuveita Reykjavíkur í rannsóknir á lífríki þessa svæðis, svo sem styrkur til þess rannsóknaverks er dæmi um. 

Fjölstofna atferlisrannsóknir á Þingvallaurriða hafnar
Fjöldi síritandi skráningastöðva fyrir hljóðsendimerki eru nú starfræktar um allt Þingvallavatn og gegna burðarhlutverki við að afla áður óþekkts ítarefnis um atferlisvistfræði urriða sem nýta sunnanvert Þingvallavatn, þ.m.t. af hrygningarstofni Ölfusvatnsár. Laxfiskar hafa einnig tryggt sambærilega samtíma gagnasöfnun á grunni hljóðsendimerkja árið um kring um urriða af öðrum hrygningarstofnum. Bæði með merkingu á hrygningarfiski í Öxará 2015 og 2016 og einnig með merkingu á hrygningarfiski við Útfallið 2016 sem Landsvirkjun gerði mögulega. Umrædd rannsókn á urriðum sem nýta sunnanvert Þingvallavatn er því ekki einungis framsækin og metnaðarfull ein og sér, því hún er um leið kjölfesta fyrstu fjölstofnarannsóknar á atferli fiska hérlendis. Í þeirri vöktun er í fyrsta sinn í samtíma safnað gögnum yfir samsvæða fiska af mismunandi stofnum með vísun í landfræðilega staðsetningu þeirra hverju sinni.  

Ný gögn - Ný viðmið
Rannsóknagögnin hafa þegar skilað nýrri sýn á lífshætti urriða sem nýta sunnanvert Þingvallavatn. Þessi gögn eru mikilvæg, ekki síst sem viðmið þegar taka skal upplýstar ákvarðanir sem varða Þingvallaurriða bæði nú og til framtíðar litið. Í ljósi þeirra nýju gagna þá er eðlilegt að veiðiréttarhafar við Þingvallavatn hefjist handa við að móta heildstæða meginstefnu um nýtingu urriðans í Þingvallavatni sem tekur mið af þeim upplýsingum. Ýmsir þættir koma þar við sögu, en grundvallaratriði sem nú hefur verið staðfest með afgerandi hætti, er að urriðar fara um allt Þingvallavatn á ætisgöngum sínum hvort heldur þeir hrygna í ám norðan vatns eða sunnan. Þessi fjölstofnauppruni urriða á helstu veiðisvæðum Þingvallavatns í lögsögu Orkuveitu Reykjavíkur og Þjóðgarðsins á Þingvöllum, er skýrt dæmi um þá sameiginlegu hagsmuni sem felast í urriðunum sem dvelja á þessum svæðum, þar með talið varðandi nýtingu þeirra.


- Rýnt í rífandi urriðaveiði í Ölfusvatnsárósi og Þorsteinsvík

- Gömul kynni við merkta urriðahrygnu endurnýjuð

- Leiðbeiningar til veiðimanna v/ merktra Þingvallaurriða 2016

Laxfiskar stunda rannsóknir á veiðisvæðum ION í Ölfusvatnsárósi og Þorsteinsvík í samstarfi við leigutaka svæðanna með tilstyrk frá Orkuveitu Reykjavíkur. Það er gaman að segja frá því að veiði á Þingvallaurriða hófst þetta árið með látum á þessum veiðisvæðum. Fyrstu þrjá veiðidagana voru veiddir ríflega 60 urriðar enda þótt norðanbál hefði gert illkleift að veiða síðasta daginn.  Á veiðisvæðum ION gildir að öllum fiski er sleppt að viðureign lokinni.  Í veiðinni  eru merktir fiskar innan um og hér að aftan verður sagt frá einum þeirra sem kom við sögu í upphafi veiðanna þetta árið og tækifærið einnig nýtt til að leiðbeina veiðimönnum sem fá merkta Þingvallaurriða.  Fyrst er við hæfi að rifja upp afburðarveiði í Ölfusvatnsárósi og Þorsteinsvík á liðnu ári þegar ríflega tólfhundruð urriðar veiddust þar auk bleikja í tugatali.  Fjöldi fiskanna 2015 var vissulega mikill en þegar stærðir þeirra eru skoðaðar sést af hverju urriðaveiðimenn hvaðanæva af jarðkúlunni dásama þessi veiðisvæði.  Tæplega 700 urriðar sem veiddust 2015 voru þyngri en 3 kg eða ríflega helmingur sumarveiðinnar og ekki sakaði að stærsti fiskurinn var um eða yfir 15 kg samkvæmt lengd hans og mesta ummáli. 

 

Á myndinni hér að ofan hefur urriðaveiðinni í Ölfusvatnsárósi og Þorsteinsvík 2015 verið skipt upp í nokkra flokka með hliðsjón af lengd fiskanna.  Til að gefa ennfremur innsýn í þyngd fiskanna sem eru að baki hverjum lengdarflokki þá hefur verið sett inn þekkt spönn í þyngd Þingvallaurriða út frá gögnum Laxfiska. Þeir sem þekkja til holdafars lax og silungs sjá strax að þykkvöxnustu Þingvallaurriðarnir eru engum líkir hvað vænleika varðar.

Gömul vinkona gleður stangveiðimann
Í upphafi veiðanna 2016 setti einn veiðimannanna í urriðahrygnu sem bar númerað slöngumerki.  Þegar henni var flett upp í gögnum Laxfiska kom í ljós að hún hafði verið hrygnt í Ölfusvatnsá haustið 2011 og þar var hún merkt, þá 73 cm löng og 5,2 kg að þyngd.  Nú 5 árum og 5 cm síðar, sá hún ástæðu til að gleðja stangveiðimann við Ölfusvatnsárós áður en hún hélt leiðar sinnar í Þingvallavatni.  Mögulegt er að hrygna þessi hafi hrygnt árlega frá haustinu 2011 og hefur þá mætt á riðin í 6 ár.  Hér að neðan má sjá umrædda hrygnu og glaðbeittan veiðimanninn.

 

 

Leiðbeiningar til veiðimanna vegna merktra Þingvallurriða 2016
Laxfiskar hafa við rannsóknir sínar á Þingvallaurriða byggt mikið á notkun ýmis konar merkja.  Þetta gildir ekki síst nú þegar árlega er merktur mikill fjöldi urriða á ION svæðunum til viðbótar því sem merkt er af Þingvallaurriða í Öxará og annar staðar í vatnakerfi Þingvallavatns. Árið 2015 voru á ION svæðunum á þriðja hundrað urriðar merktir með slöngumerkjum auk urriða sem merktir voru með rafeindafiskmerkjum af gerð sendimerkja og mælimerkja. Hér fylgja leiðbeiningar til veiðimanna vegna merktra Þingvallaurriða.

 


Urriðagangan 17.okt. 2015 

Haustið er gengið í garð og stórurriðar af Öxarárstofni sem ætla að hrygna þetta haustið hafa flestir skilað sér upp á riðin í Öxará. Þessir þreknu íbúar Þingvallavatns fá áhugasamt fólk í heimsókn til sín laugardaginn 17. október þegar árleg fræðsluganga til kynningar á Þingvallaurriðanum verður haldin á bökkum Öxarár. Kynningin hefst kl 14:00 við bílastæðið þar sem forðum stóð Valhöll. 

1_Urridi_i_hondum_veidimanns_Gudbrandar_Johannessonar_i_Olfusvatnsarosi_vid_merk_jun15_-Endurheimtur_i_Oxara_haust15_Mynd_Laxfiskar

Myndin sýnir urriða sem veiddist í Ölfusvatnsárósi sumarið 2015 í höndum veiðimannsins Guðbrandar Jóhannessonar. Þessi dólgur var einn þeirra Öxæringa sem komu við í Ölfusvatnsárósi á ætisgöngu sinni í vor og sumar og voru merktir þar og gengu síðan upp í Öxará til hrygningar í haust.

Þetta er 13. haustið í röð sem Laxfiskar í samvinnu við Þjóðgarðinn á Þingvöllum halda slíka kynningu. Risaurriðar og aðrir minni sem veiddir hafa verður hægt að skoða á meðan fræðslugöngunni stendur meðal annars í stóru fiskabúri sem gefur börnum og öðrum stærri færi á að virða þennan konung íslenskra ferskvatnsfiska vel fyrir sér.

Að vanda mun Jóhannes Sturlaugsson fara yfir ýmsa megin þætti sem varða lífshætti og umhverfi Þingvallaurriða auk þess sem tæpt er á nýmeti upplýsinga frá rannsóknum Laxfiska á Þingvallaurriða. Dæmi um slíkt nýmeti nú eru upplýsingar frá merkingum Laxfiska í sumar á urriðum sem stangveiddir voru í Ölfusvatnsárósi í vor og sumar. Fáeinir þeirra fiska hafa nú þegar gengið í Öxará til hrygningar auk þeirra sem sést við hrygningu Í Ölfusvatnsánni.

Öxæringarnir sem dokuðu við í Ölfusvatnsárósi á ætisgöngu sinni í Þingvallavatni í vor og sumar undirstrika mikilvægi þess að mörkuð sé samræmd heildarstefna við veiðar og aðra umgengni í Þingvallavatni öllu, í ljósi þess að urriðinn nýtir allt vatnið. Tiltæk rannsóknagögn vitna samt sem áður um mun í dreifingu urriðanna í Þingvallavatni með hliðsjón af stofnum þeirra en bitastæðustu gögnin hingað til varða urriða af Öxarárstofni.

Rannsóknir Laxfiska sem hófust í sumar á urriðum í sunnanverðu Þingvallavatni munu gefa ítarlega innsýn í það hvað greinir urriðastofnana helst að annað en hrygningasvæðin og það hvar seiði þeirra taka út vöxt sinn í upphafi ævi sinnar.

Þingvallaurriði - fréttir af hrygningarslóð 2014

Árið 2014 er nú að líða í aldanna skaut og því er við hæfi að tína til fáeinar fréttir er varða Þingvallaurriðann frá liðnu hausti og upphafi þessa vetrar.

Metþátttaka í Urriðagöngunni 2014
Það voru um 400 manns sem tóku þátt í Urriðagöngunni á Þingvöllum í október síðast liðnum. Jóhannes Sturlaugsson var með gönguna í fyrsta sinn haustið 2003 og síðan árlega, þannig að nú var gangan haldin 12. árið í röð í samstarfi Laxfiska og Þjóðgarðsins á Þingvöllum. Þó talað sé um Urriðagönguna í eintölu þá hafa sum árin verið farnar tvær göngur og eitt árið var einnig viðbótar fræðsluganga tileinkuð urriðanum að sumrinu á bökkum Þingvallavatns. Metfjöldi þátttakenda í Urriðagöngunni á Þingvöllum í haust kom Jóhannesi Sturlaugssyni hjá Laxfiskum skemmtilega á óvart en sló hrygningarurriðana í Öxará hinsvegar ekki út af laginu. Þátttaka í göngunni síðustu ár hefur verið ótrúlega góð eða 150-260 manns en metþátttakan í síðast liðnum október sýnir í senn áhuga fólks á Þingvallaurriðanum og Urriðagöngunni.

urridi_fraedsluganga_2014-johannes_sturlaugsson_laxfiskar_v-brown_trout_walk_oxara_thingvallavatn-mynd-sigurlaug_rosa_dal 

Metþátttaka var í Urriðagöngunni 18. október 2014 er um 400 manns mættu.            

Mynd: Sigurlaug Rósa Dal.

 

urridagangan_2014_johannes_sturlaugsson_solrun_jhannesdttir_urridi_i_hafi_vid_oxara-mynd_gunnar_bender

Það gekk á með busli og sporðaköstum þegar urriðarnir voru sýndir.                          

Mynd: Gunnar Bender.

 

Urriðar á degi íslenskrar náttúru
Dagur íslenskrar náttúru sem er þann 16. september var heiðraður á ýmsan máta meðal annars á bökkum Öxarár með því að hafa þar tvær kynningar þann daginn þar sem Jóhannes Sturlaugsson fræddi gesti um Þingvallaurriðann.

Urriðar slá eigin met - metþátttaka í hrygningargöngu urriða í Öxará 2014
Ef við hverfum frá göngutúrum tvífætlinga við Öxará og hugum að sporðatökum í ánni þetta haust þá má sjá margt forvitnilegt. Rannsóknir Laxfiska sýndu að ríflega 1000 urriðar vitjuðu hrygningarstöðva sinna í Öxará nú í haust og vetrarbyrjun. Fjöldi urriða sem ganga til hrygningar í Öxará hefur margfaldast á þeim 15 árum sem Jóhannes Sturlaugsson hefur fylgst með þeim málum og hefur aldrei verið meiri frá því að þær talningar hófust. Þetta er sannarlega ánægjuleg þróun því í upphafi þessa tímabils var gjarnan talað um urriðann í þátíð, en nú er urriðinn um allt Þingvallavatn og Öxaráin bólgin af hrygningarurriðum á haustin.

Þrautseigja og þolgæði hrygningarurriða
Hrygningin hjá Þingvallaurriðanum reynir sannarlega á þolrifin hjá þeim fiskum þegar þeir vikum saman leggja allt í sölurnar til að skila af sér næsta árgangi Þingvallaurriða. Þessi þrautseigja hænga sem berjast linnulítið og hrygnanna sem við hlið þeirra grafa sleitulítið holur fyrir hrognin af miklum móð er ein og sér aðdáunarverð. Með hverju árinu sem líður kemur hinsvegar betur í ljós hve þolgæði urriðanna er í reynd mikið hvað hrygninguna varðar því í ljós hefur komið að algengt er að þeir hrygni árum saman. Hefðbundin utanáliggjandi númeruð fiskmerki gerðu upp að vissu marki kleift að fylgjast með einstaklingum Þingvallurriða á milli ára meðal annars með endurveiði þeirra á riðunum í Öxará. Gallin við þau merki var hinsvegar sá að þau losnuðu úr fiskinum með tímanum og því var árið 2008 farið yfir í það að nota rafkenni við merkingar á Þingvallaurriðanum ekki síst til að geta vaktað með meiri nákvæmni hrygningarþátttöku urriðanna. Rafkennin fylgja fiskunum ævina á enda sem er gríðalegur kostur þegar verið er að vakta langlífan fisk á borð við Þingvallaurriðann. Einstaklingsaðgreiningin sem rafkennin tryggja gefur þannig færi á að fylgjast með merktum urriðum ævi þeirra á enda, svo sem við rannsóknaveiðar og þegar sjálfvirkir síritar við fiskteljarann í Öxará skynja ferðir þeirra á hrygingarstöðvar árinnar.

Vöktun Laxfiska á hrygningunni í Öxará 2014 sýndi vel þolgæði og langlífi stórurriðanna. Þannig var staðfest að 5 % af þeim um 180 urriðum sem merktir voru hrygnandi í Öxará árið 2008 voru að hrygna í Öxará yfir riðtímann nú 2014 eða 6 árum eftir merkinguna á þessari 7. riðtíð frá og með haustinu 2008.

Ein stærsta hrygna vatnaurriða hérlendis á riðunum í Öxará
Haustið 2014 komu margir lífsreyndir urriðar á riðin í Öxará. Á meðal þeirra var urriðahrygna sem var 94,5 cm löng og því önnur lengsta staðbundna urriðahrygna sem veidd hefur verið hérlendis svo staðfest sé. Gögn eru til yfir þrjár þyngri hrygnur Þingvallaurriða sem hafa veiðst, en tvær þeirra voru styttri en sú langvaxna sem mætti á riðin í Öxará 2014. Þessi stórvaxni skörungur urriðakvenþjóðarinnar hefur í þrígang verið veiddur af Jóhannesi Sturlaugssyni við rannsóknaveiðar í Öxará um hrygningartímann. Fyrst við merkingarveiði árið 2009 þegar hún mætti í fyrsta sinn til hrygningar í Öxará aðeins 7 ára gömul, síðan aftur þar haustið 2012 og í þriðja sinn á riðum Öxarár nú í haust, þá 12 ára. Við merkingu árið 2009 þá fékk þessi mikla hrygna rafkenni og reyndar einnig mælimerki. Þá var hin hraðvaxta unga urriðahrygna 91,1 cm löng og heil 10 kg (9980 g) en hefur reyndar verið nokkru þyngri við komuna í ána það haustið því hún var byrjuð að hrygna og því einhverjum hrognum fátækari en við komuna. Strax árið 2009 var hrygnan góða því komin í sögulega líkamsstærð með hliðsjón af kynsystrum sínum á meðal vatnaurriða. Með hliðsjón af því var magnað að sjá að 5 árum síðar er fiskurinn ekki einungis enn á lífi heldur í hrygnandi fullu fjöri í Öxará og orðinn einn allra stærsti staðbundni urriði Íslands hvað hrygnur áhrærir sem sögur fara af. Gögn mælimerkisins sem urriðafrúin mikla bar fyrstu 3 árin sýndi að hún tók sér eins árs hlé frá hrygningu í kjölfar hrygningarinnar 2009 en mætti síðan aftur á riðin 2011 og árlega eftir það.

vatnaurridi-staersta_hrygna_islands_95cm_hja_johannes_sturlaugsson_v-brown_trout_oxara_thingvallavatn-copyright-laxfiskar.is

Ein stærsta hrygna staðbundinna urriða á Íslandi í lúkum Jóhannesar í Öxará í nóv. 2014. Þessi 95 cm langa hrygna var merkt í ánni 5 árum fyrr (sjá mynd hér að neðan).


vatnaurridi-hrygna_91cm_10kg_i_hondum_johannes_sturlaugsson_2009-v-brown_trout_oxara_thingvallavatn-copyright-laxfiskar.is

Stærsta urriðahrygnan í Öxará 2009 (91 cm og 10 kg) við rannsóknaveiðar Laxfiska í höndum Jóhannesar, sú sama og mætti enn á ný í haust (2014) þá orðin 95 cm löng.

Samkvæmt lengdinni á umræddri hrygnu þá er þetta önnur stærsta hrygna vatnaurriða sem veiðst hefur hérlendis, en þegar kemur að þyngdinni hinum aðal mælikvarða á stærð fiska þá eru til gögn yfir þyngri hrygnur hérlendis á meðal urriða sem dvelja allan sinn aldur í ferskvatni. Í þeim þremur tilfellum var um Þingvallaurriða að ræða og tvær þeirra hrygna voru mældar af Laxfiskum með nákvæmri vog og voru nálægt 11 kg að þyngd. Önnur þeirra hrygna var veidd í norðanverðu Þingvallavatni árið 2007 og vóg 10,72 kg blóðguð og hefur því verið allt að 11,3 kg óblóðguð en lengd hennar var 93 cm.  Hin veiddist í rannsóknaveiðum í Öxará árið 2010 og var 10,70 kg að þyngd og 89 cm löng. Þriðja hrygnan sem um ræðir var að öllum líkindum töluvert þyngri en þessar tvær og veiddist hún í byrjun sumars árið 2014 í sunnanverðu Þingvallavatni. Hinsvegar vantar reyndar eiginleg mæligögn yfir þyngd þeirrar hrygnu þar sem henni var sleppt eftir að hafa verið dregin að landi án þess að tækifæri gæfist til að mæla þyngd hennar áður. Hinsvegar náðust af henni önnur mál og ef tekið er mið af mælingum veiðimannsins á mesta ummáli fisksins (63 cm) annarsvegar og lengd hans hinsvegar (100 cm) og það skoðað í ljósi sambærilegra mæligagna yfir stærstu urriðahrygnur landsins sem aukinheldur voru þyngdarmældar þá verður að ætla að sú hrygna hafi verið 14-15 kg að þyngd.  Hér ber að geta þess að öll líkindi eru á því að hrygnan langa sem mæld var á riðunum í Öxará í haust hafi á hátindi sínum verið 11- 12 kg þegar hún mætti til hrygningar þremur árum fyrr árið 2011 eftir tveggja ára orlof frá síðustu hrygningu, en þá kom hún ekki við sögu rannsóknaveiðanna og var því ekki mæld. Árið 2014 kom umrædd hrygna ekki við sögu rannsóknaveiðanna fyrr en síðla í nóvember. Þyngd hennar þá var 8,26 kg sem skýrist af því að megnið af hrognum hennar var komið á tilætlaðan stað, það er að segja niður í malarbotn Öxarár með tilheyrandi þyngdartapi fisksins. Þyngdartapið skýrist einnig að nokkru leyti af linnulitlum greftri hola fyrir hrognin sem útheimtir mikla orku sem sækja verður í líkamsforðann þar sem allt át liggur niðri um riðtímann. Ætla verður að hrygnan langa hafi verið um eða yfir 10 kg þegar hún gekk á riðin haustið 2014 og er þá litið til þess að hrygnan var að þessu sinni komin í hóp eldri borgara stofnsins en þeir eru jafnan hlutfallslega léttari miðað við líkamslengd en yngri fiskarnir. Til að gefa smá innsýn í hve mikið hrygnurnar geta lagt af á skömmum tíma þá vill svo til að urriðafrúin sem hér hefur verið til umfjöllunar var mæld tvívegis á riðunum í Öxará síðla í október 2009 og því er hægt að gefa raunverulega sýn á þyngdartapið sem á sér stað samhliða hrygningunni. Á þeim tæpu 5 dögum sem liðu á milli mælinganna lagði hún af 1,32 kg. Á þeim þeim tíma lauk hún við hrygninguna því 1. nóvember sýndu mælimerkjagögnin að hrygnan var komin út í Þingvallavatn þar sem hún dvaldi samfellt næstu 2 árin.

 

Rannsóknir á Þingvallaurriða í samvinnu við Ion fishing fyrir landi OR
Í framhaldi af samningi Ion fishing við OR um leigu á stangveiðirétti fyrir landi OR á Nesjavöllum til þriggja ára þá skapast kjörinn grundvöllur til að samtvinna rannsóknir og veiðar á Þingvallaurriðanum á þessu svæði. Vegna þess ákváðu Laxfiskar og Ion fishing leigutaki veiðiréttarins að vinna saman að því markmiði að afla upplýsinga um urriða fyrir landi OR á vatnasviði Þingvallavatns. Í því skyni munu Laxfiskar hefja rannsóknir 2015 sem miðast við að afla upplýsinga um urriðana af þessu svæði sem unnar verða í samstarfi við Ion fishing.

Við hjá Laxfiskum þökkum veiðimönnum og veiðiréttarhöfum við Þingvallavatn samstarfið á árinu sem er að líða og óskum þess að vindar vaxandi farsældar blási í veiðimálum við Þingvallavatn árið 2015 líkt og 2014.

Síða 3 af 7

Skýrslur

 

 

  Laxfiskar ehf  

  Hraðastöðum 1

  271 Mosfellsbæ

 

  Netfang: johannes@laxfiskar.is

  Sími: 664 7080